Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος
«Ο Σιντάρτα είχε αρχίσει να νιώθει μέσα του τη δυσαρέσκεια. […] Είχε αρχίσει να υποψιάζεται ότι ο σεβαστός πατέρας του και οι άλλοι του δάσκαλοι, οι σοφοί βραχμάνοι, του είχαν δώσει κιόλας το μεγαλύτερο και καλύτερο μέρος της σοφίας τους, ότι είχαν χύσει ήδη την πληρότητά τους στο γεμάτο προσδοκία είναι του. Μα το είναι του δεν είχε γεμίσει, το πνεύμα δεν ήταν ικανοποιημένο, η ψυχή δεν ήταν ήρεμη, η καρδιά δεν είχε ειρήνη.» Και έτσι, ξεκίνησε ένα ταξίδι αναζήτησης για να βρει το είναι του, τον δικό του θεό, την αλήθεια.
Είναι σπάνιο να βρεις κάποιον σε αυτόν τον κόσμο που να σε αγαπάει και να σε αποδέχεται με όλα τα ελαττώματα και τις ιδιοτροπίες σου. Που να σε θέλει ακόμη και τα πρωινά της Κυριακής, ακόμη και όταν θα είσαι τελείως αγνώριστη μετά το Σαββατόβραδο. Όμως υπάρχουν φορές που βρίσκεις έναν τέτοιο άνθρωπο, «το άλλο σου μισό» που λένε.
